Praktijkvariatie in de diagnostiek

Pathologen, medisch-oncologen en Palga werken aan de verbetering van diagnose en behandeling van de patiënt. Onderzoek, gefinancierd vanuit SKMS, wijst uit dat praktijkvariatie in diagnostiek tussen laboratoria aanwezig is. 

Praktijkvariatie in de diagnostiek verwijst naar de onnodige variatie in de manier waarop artsen en andere zorgverleners patiënten evalueren, diagnosticeren en behandelen. Het kan bijvoorbeeld voorkomen dat verschillende artsen verschillende tests uitvoeren, verschillende criteria gebruiken om een diagnose te stellen of verschillende behandelingen voorschrijven voor dezelfde aandoening.  

Dit is zorgwekkend omdat het kan leiden tot inconsistentie en ongelijke kwaliteit van zorg. Dit kan resulteren in onnodige kosten, onnodige procedures en behandelingen, onnodige complicaties, vertraagde diagnose en behandeling, en in sommige gevallen zelfs schade aan patiënten. Bovendien kan praktijkvariatie de doeltreffendheid en efficiëntie van het zorgsysteem ondermijnen.  

Verbeterinitiatieven kunnen zijn het bevorderen van standaardisatie van zorgprocessen en spiegelinformatie; de periodieke terugkoppeling van gegevens uit eigen laboratorium. Deze punten kunnen bijdragen aan het reduceren van praktijkvariatie. Alle partijen zetten zich hier hard voor in.  

Door middel van gestructureerd pathologiegegevens verzamelen, beschermen en ter beschikking stellen kan praktijkvariatie worden voorkomen en kunnen patiënten de juiste kwaliteit zorg ontvangen.